Από που μας ήρθαν οι συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα πρωτεΐνης και τι σημαίνει αυτό;;;
Όταν ένας υγιής άνθρωπος υποβληθεί σε δίαιτα ελεύθερη πρωτεΐνη για 10 - 7 ημέρες, η καθημερινή απώλεια νατρίου από όλα τα διαμερίσματα (ούρα, κόπρανα, δέρμα, τρίχες κτλ.) σταθεροποιείται κατά μέσο όρο τα 54 μιλιγκράμ ανά κιλό σωματικού βάρους. Αυτό αντιστοιχεί σε μία καθημερινή απώλεια 0,34 γραμμάρια πρωτεΐνης ανά κιλό σωματικού βάρους (24 γραμμάρια την ημέρα για ένα βάρος 70 κιλά). Για να συμπεριληφθεί το 97,5% όλων των ατόμων της ίδιας ηλικίας, θα πρέπει να προστεθούν δύο σταθερές αποκλίσεις: τα 0,45 γραμμάρια ανά κιλό σωματικού βάρους (31 γραμμάριο πρωτεΐνης την ημέρα) που προκύπτουν, αποτελούν τις ελάχιστες απαιτήσεις σε πρωτεΐνη. Αρκούν, ωστόσο μόνο αν υποτεθεί ότι η απορρόφηση είναι 100%. Αφού στην πραγματικότητα αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο κάτω από προτυποποιημένες διαιτητικής συνθήκες, χρειάζεται ένα πρόσθετο όριο ασφαλείας για το συνολικό πληθυσμό. Σε πολλές χώρες όπως στις ΗΠΑ η τρέχουσα συνιστώμενη πρόσληψη για τους ενήλικες είναι στα 0,8 κιλό βάρους σώματος. Στην περίπτωση πολλών παθήσεων (π.χ. εγκαύματα, νεφρωσικό σύνδρομο) οι πραγματικές απαιτήσεις σε πρωτεΐνες μπορεί να είναι πολύ υψηλότερες. Στην περίπτωση άλλων (π.χ. νεφρική ανεπάρκεια, ηπατική νόσος) μπορεί να επιδεικνύεται ο περιορισμός της πρόσληψης πρωτεϊνών στις ελάχιστα αναγκαίες. Ένα αναπτυσσόμενο έμβρυο του τρίτου τριμήνου διαθέτει τη μεγαλύτερη ανάγκη σε πρωτεΐνες, αλλά προσλαμβάνει επίσης ένα προεπιλεγμένο, ιδανικό μείγμα απαραίτητων αμινοξέων κατευθείαν στο αίμα του μέσα από τον ομφάλιο λώρο. Τα πρόωρα μωρά στερούνται αυτών των ιδανικών συνθηκών: οι ανάγκες τους σε πρωτεΐνες μπορεί να φτάνουν 3,8 γραμμάρια ανά κιλό όταν σιτιστούν εντερικά. Αφού ο συνολικός όγκος υγρών των νεογνών είναι περιορισμένος, αυτή υψηλή πρόσληψη πρωτεΐνης μπορεί να επιτευχθεί μόνο όταν τρέφονται με εμπλουτισμένο σε πρωτεΐνες μητρικό γάλα. Οι ανάγκες των 2,2 γραμμάρια ανά κιλό σωματικού βάρους των βρεφών, που θηλάζουν, μπορούν, αντίθετα να ικανοποιηθούν αποκλειστικά από μητρικό γάλα. Στις δυτικές βιομηχανοποιημένες χώρες, οι πραγματικές προσλήψεις είναι συχνά πολύ μεγαλύτερες από τις συνιστώμενες ποσότητες. Στις ΗΠΑ τα άτομα από την αρχή του 20ου αιώνα, καταναλώνουν 80 με 125 γραμμάρια πρωτεΐνης την ημέρα και αυτά τα νούμερα δεν έχουν αλλάξει. Οι πρωτεϊνικές πηγές ωστόσο ,έχουν αλλάξει: ενώ κατά το παρελθόν το μεγαλύτερο μέρος της πρωτεΐνης ήταν φυτικής προέλευσης, σήμερα, η ζωικές πρωτεΐνες απαρτίζουν το 70% της συνολικής πρόσληψης πρωτεΐνης. Έχει αποδειχθεί η τοξικότητα της αυξημένης κατανάλωσης πρωτεΐνης. Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το γεγονός, το πρόσφατα θεσπισμένο Αποδεκτό Εύρος Κατανομής των Μακροθρεπτικών Ουσιών (AMDR) παραθέτει το 10 με 35% των συνολικών θερμίδων από πρωτεΐνες, με ανώτερο όριο, που υπερβαίνει κατά πολύ την ποσότητα, η οποία θεωρείται επαρκής, σύμφωνα με την ισχύουσα RDA (κατά 10% τις εκατό των θερμίδων αναλόγως της δραστηριότητας). Π.χ. εάν οι ημερήσιες θερμιδικές ανάγκες σου είναι 2000 θερμίδες (το 10 με 35% ίσον 200-700 θερμίδες ή 50-175 γραμμάρια πρωτεΐνης που αποτελούν το Αποδεκτό Εύρος κατανάλωσης πρωτεΐνης για σένα προσωπικά). Ωστόσο, η υψηλή πρόσληψη ζωικής πρωτεΐνης σχετίζεται πάντα με αντίστοιχα υψηλή κατανάλωση και άλλων ουσιών (π.χ., λίπους, χοληστερόλης, πουρινών). Δεν έχει αποδειχθεί η θετική επίπτωση της αυξημένης πρόσληψης πρωτεΐνης. Έχει φανεί ότι μπορεί να επιφέρει αυξημένο κύκλο κίνηση της μυϊκής πρωτεΐνης. Με βάση αυτά τα ευρήματα, εκατομμύρια ανθρώπων λαμβάνουν πρωτεϊνικά συμπληρώματα και μείγματα απαραίτητων αμινοξέων με την ελπίδα ότι θα επωφεληθούν από την αύξηση της μυϊκής μάζας. Ωστόσο αυξημένος μεταβολισμός πρωτεϊνών στους μυς δεν ισοδυναμεί με αύξηση της μυϊκής μάζας. Το ερώτημα θα έπρεπε να είναι το κατά πόσο αυξημένος ή μη μεταβολισμός των πρωτεϊνών κάνει ή δεν κάνει καλό στον οργανισμό. |
|