Βότανα και καρυκεύματα: ποια είναι τα οφέλη τους

Τα βότανα και τα καρυκεύματα είναι, εξ ορισμού, φυτικά συστατικά, κατάλληλα για την ανθρώπινη διατροφή, λόγω της φυσικής τους περιεκτικότητας σε ενώσεις, που συνεισφέρουν στη γεύση και τη μυρωδιά τους. Χρησιμοποιούνται κυρίως αποξηραμένα και επεξεργασμένα ( π.χ., αλεσμένα) καθώς και φρέσκα ή βαθιά κατεψυγμένα, ενώ είναι όλο και περισσότερο διαθέσιμα ως αρωματικά εκχυλίσματα καρυκευμάτων.
Τα βότανα και τα καρυκεύματα χρησιμοποιούνται εδώ και χιλιετίες για την ενίσχυση της γεύσης και του αρώματος του φαγητού και παλαιότερα για την συντήρηση τροφίμων, αφού πολλά από αυτά διαθέτουν αντιμικροβιακές ιδιότητες. Οι παλαιότερες καταγραφές της χρήσης καρυκευμάτων χρονολογούνται από το 2000 π.Χ. στην Βαβυλωνία. Στις  ΗΠΑ, οι εισαγωγές καρυκευμάτων υπερβαίνουν τα 370 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο, με τις εισαγωγές πιπεριών (συμπεριλαμβανομένης της πάπρικας να υπερβαίνουν τα 60 εκατομμύρια δολάρια ακολουθούμενες από αυτές των σπόρων σουσαμιού πάνω από 40 εκατομμύρια δολάρια. 
Με την εξαίρεση του μεγαλύτερου ποσοστού των βοτάνων, τα βότανα και τα καρυκεύματα δεν προσφέρουν, γενικά, θρεπτικά στοιχεία στους ανθρώπους. Αναντίρρητα, ωστόσο, επηρεάζουν τις διατροφικές μας επιλογές.
Τα μούρα του άγριου κυπαρισσιού, για παράδειγμα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να φανεί το πόσο δύσκολο είναι να απαντηθεί αυτό το ερώτημα. Διαφορετικά βιβλία για τα βότανα και τα καρκινώματα περιγράφουν διαφορετικά τη γεύση και τη χρήση τους-προφανώς, οι αντιλήψεις είναι υποκειμενικές και επηρεάζονται από την παράδοση και την κατά τόπους χρήση τους. Η χημική ανάλυση αποκαλύπτει ότι τα μούρα του κυπαρισσιού, μπορεί να περιέχουν εκατοντάδες ουσίες. Η  γεύση τους αποδίδεται, συνήθως, σε αιθέρια έλαια και την ανάμειξη διαφορετικών γευστικών ενώσεων. Υπάρχει άφθονη βιβλιογραφία σε σχέση με τη δράση αυτών των πολύπλοκων βοτάνων και καρυκευμάτων στο πεπτικό, το απεκκριτικό και το κυκλοφορικό σύστημα. Για παράδειγμα, το τσίλι λέγεται πώς επηρεάζει την έκκριση σιέλου, η μουστάρδα και η πάπρικα την έκκριση χολής  και ο κουρκουμάς και η μέντα το σχηματισμό χολής. Η βιβλιογραφία ισχυρίζεται ότι τα μούρα του άγριου κυπαρισσιού ‘’ενισχύουν την όρεξη’’, προκαλούν ‘’εφίδρωση’’ και είναι ‘’διουρητικά’’. Στο μεγαλύτερο μέρος τους, αυτοί οι ισχυρισμοί παραμένουν αναπόδεικτοι επιστημονικά, αλλά βασίζονται στην παραδοσιακή τους χρήση. Αυτές οι γερά εδραιωμένες πεποιθήσεις, καθιστούν πολύ δύσκολες τις επιστημονικές μελέτες. Οποιοδήποτε καρύκευμα, που χρειάζεται να το μυρίσουμε ή να το γευτούμε, για να ασκήσει τη δράση του, προκαλεί αυτόματα σκέψεις, που σχετίζονται με αυτή τη συγκεκριμένη γεύση ή μυρωδιά. Επομένως είναι αδύνατο να γίνει διάκριση ανάμεσα στην φαρμακολογική δράση και την εξαρτημένη μάθηση.. Η καψαϊκίνη απο το τσίλι και πάπρικα διαθέτουν αγγειοδιασταλτικές ιδιότητες που μπορεί να προκαλέσουν εφίδρωση σε ευαίσθητα άτομα. Οι ενώσεις στο σκόρδο (π.χ. αλλικίνη) και τα κρεμμύδια διερευνώνται για τις προστατευτικές τους ιδιότητες. Η καρνοσόλη και το καρνοσολικό οξύ, τα δύο κύρια  δραστικά συστατικά του δενδρολίβανου, είναι ισχυρά αντιοξειδωτικά και διαθέτουν αντικαρκινογόνες και αντι-ιικές δράσεις in vitro. Ο κουρκουμάς (Curcuma longa), στον οποίο οφείλεται το κίτρινο χρώμα του κάρυ, έχει αποδειχθεί πως διαθέτει αντιβακτηριδιακές, αντι-ιικές, αντικαρκινογόνες, αντισπασμωδικές, μυκητοκτόνες, αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες.